تحول همیشه خوب نیست
در گذشته وسایل مورد نیاز اصلی برای زندگی عبارت بود از:خوراک،پوشاک و مسکن
اگر مردمان قدیم اینها را داشتند، متمکن بودند و اگر نداشتند رعیت ،و اینقدر زحمت میکشیدند تا یک لقمه نانی به کف آرند و به غفلت نخورند
اما اکنون که به قول خودمان دنیا مدرنیته شده است دیگر حرف اصلی را خوراک بخور و نمیر،پوشاک در حد ضرورت-که گاها نسلها می چرخید یک لباس-و مسکنی شراکتی نمیزند
آری حرف اصلی را در زندگی ها تجملات میزند و دیگر هیچ...
اول نگاه میکنیم ببینیم که کدام غذا با کلاس تر است، کدام لباس چشمگیرتر است و کدام خانه اعیانی تر و سپس پدر مرد خانه را در تهیه آنها در می آوریم و کمرش را می شکنیم و او را زیر بار قسط و قرض می بریم تا...
واقعیت این است تا بگوییم: ما بهتریم
حقیقتا بهتر بودن به اینها نیست...خیلی برایمان پیش آمده به کوخ های و کلبه های روستایی رفته باشیم و صفای آنجا را در هیچ یک از کاخ های دنیایی ندیده باشیم
صفای که سرشار از اخلاص است و یکرنگی،بهترین چیز خانه شان ماست محلی است و بهترین غذایشان همانی است که می خورند ،غذایی ساده در عین حال بسیار خوشمزه
آری خودمان به دست خودمان زندگی را بر خود طوری سخت گرفته ایم که دیگر نه راه برگشت داریم نه قادریم خودمان را عوض کنیم کارمان هم شده حسرت گدشته را خوردن!
حال کمی از زندگی شخصی فراتر که برویم و به حال و هوای این روزها نزدیکتر شویم و سری به هیاتهای مذهبی بزنیم آنها را نیز درگیر این تحولات میبینیم و چه زشت است که در این امور نیز
تجملات ،جای اخلاص را بگیرد و ثواب این اعمال پر زحمت را از بین ببرد
در قدیم فردی می آمد و طبق کتب قدیمی مرثیه ای می خواند و مردم هم سینه ای میزند و اشکی با اخلاص از گونه هایشان جاری بود ،بدون اینکه برایشان مهم باشد که شبی چند به این
مداح یا روضه خوان بدهند
اما اکنون از فلان نقطه کشور مداح می آورند به فلان نقطه دیگر تا همه دهانشان تا محرم سال بعد از تعجب باز بماند که این فرد را از کجا آورده اند و این هزینه هنگفت را چگونه به او داده اند
حال آنکه فردی دیگر می آید از شهر آنها مداحی می برد و هزینه ای هنگفت به اومی دهد تا همه دهانشان تا محرم سال بعد از تعجب باز بماند و داستان همچنان ادامه دارد...
آخر این چه کاری است که داریم با خودمان میکنیم؟!!!!!!!!!!!!!!
آری لازمه شور حسینی شعور است
اگر می خواهید برای امام حسین (علیه السلام) خرج کنیم خواهشا خودمان را خالص کنیم اسم امام حسین(علیه السلام) را لطفا برای شهرت خودمان یدک نکشیم
خودمان را خالص کنیم خدا به ما عزت می دهد
با این کارها شاید دل امام زمانمان را هم بشکنیم ! لطفا برای خود امام حسین(علیه السلام) هیئت به پا کنیم و سینه بزنیم و اشک بریزیم نه برای شهرت خودمان
در مورد غذا های هیاتها هم همینگونه است آیا واقها لازم است وقتی چند هیئت کنار هم قرار دارند همگی غذا بدهند؟؟؟؟
میتوان با این پول ها به بی بضاعتی کمک نمود، برای آبرومندی که نیازمند است بدون سر وصدا جهیزیه خرید واین قدر اسراف نکرد و اسرافمان را به نام امام حسین (علیه السلام)تمام نکنیم
(ان المبذرین کانوا اخوان الشیاطین)
البته منظورم واضح است که من با هیئت های مذهبی مخالف نیستم که هیچ موافق آنی هستم که برای خدا هیئت به پا میدارد و عزاداری میکند
در خانه اگر کس است یک حرف بس است
التماس دعا
درباره وبلاگ
